Periodontologia to dziedzina stomatologii zajmująca się zdrowiem dziąseł i przyzębia, a jej zrozumienie jest kluczowe dla utrzymania zdrowego uśmiechu. W artykule omówimy objawy i przyczyny chorób przyzębia, a także przedstawimy metody leczenia i profilaktyki. Dowiedz się, kto powinien skorzystać z usług periodontologa i jakie zabiegi mogą pomóc w zachowaniu zdrowych dziąseł!
Co to jest periodontologia i czym się zajmuje?
Periodontologia to dziedzina stomatologii, która koncentruje się na zdrowiu tkanek otaczających zęby, czyli przyzębia. Obejmuje choroby takie jak zapalenie dziąseł oraz zapalenie przyzębia. Specjaliści w tej dziedzinie diagnozują i leczą schorzenia, które mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Regularne wizyty u specjalisty periodontologa mogą znacznie poprawić stan jamy ustnej. Właściwa opieka nad przyzębiem jest kluczowa dla ogólnego zdrowia. Warto zainwestować czas w profilaktykę oraz leczenie.
Jakie są objawy i przyczyny chorób przyzębia?
Choroby przyzębia mogą manifestować się poprzez różne objawy. Wczesne stadia często obejmują krwawienie dziąseł oraz ich zaczerwienienie. W miarę postępu choroby może wystąpić recesja dziąseł, co prowadzi do odsłonięcia korzeni zębów. Inne objawy to nieprzyjemny zapach z ust oraz ruchomość zębów. Istnieje wiele czynników ryzyka, które sprzyjają rozwojowi tych schorzeń.
Zapalenie dziąseł może być pierwszym sygnałem problemów z przyzębiem. Objawia się ono poprzez bolesność, którym często towarzyszy krwawienie podczas mycia zębów. W przypadku zapalenia przyzębia, objawy mogą być bardziej zaawansowane. Często prowadzą do utraty kości wokół zębów, co zwiększa ryzyko ich wypadania. Długotrwałe zaniedbanie zdrowia dziąseł może prowadzić do poważnych skutków. Dlatego istotne jest, aby nie ignorować tych objawów.
Jakie są metody leczenia i profilaktyki w periodontologii i kiedy zdecydować się na poszczególne zabiegi?
Leczenie chorób przyzębia wymaga indywidualnego podejścia. Wybór odpowiedniego zabiegu zależy od stopnia zaawansowania problemu, obecności kamienia, głębokości kieszonek dziąsłowych, stanu kości oraz specyficznych problemów, jak recesje czy ruchomość zębów. Poniżej wyjaśniamy, kiedy stosuje się poszczególne procedury:
Scaling (usuwanie kamienia nazębnego)
Kiedy? Zawsze, gdy na zębach obecny jest kamień nazębny i płytka bakteryjna. Jest to podstawa profilaktyki i leczenia chorób przyzębia.
-
Scaling naddziąsłowy – wykonuje się rutynowo podczas wizyt higienizacyjnych, aby usunąć osady widoczne nad linią dziąseł. Jest niezbędny dla każdego pacjenta dbającego o higienę.
-
Scaling poddziąsłowy – jest konieczny, gdy kamień i płytka znajdują się poniżej linii dziąseł, w kieszonkach przyzębnych. Stosuje się go w leczeniu zapalenia dziąseł i we wczesnych stadiach paradontozy.
Piaskowanie zębów
Kiedy? Gdy celem jest usunięcie powierzchownych osadów i przebarwień (np. po kawie, herbacie, tytoniu), które nie znikają podczas standardowego szczotkowania. Poprawia estetykę uśmiechu i utrudnia ponowne gromadzenie się płytki. Zazwyczaj wykonuje się je jako uzupełnienie scalingu.
Kiretaż (oczyszczanie kieszonek przyzębnych)
Kiedy? Gdy scaling poddziąsłowy jest niewystarczający do dokładnego oczyszczenia głębszych kieszonek przyzębnych (patologicznych przestrzeni między zębem a dziąsłem).
-
Kiretaż zamknięty – wybiera się przy kieszonkach o mniejszej lub średniej głębokości (zwykle 4-5 mm). Zabieg wykonuje się bez chirurgicznego nacinania dziąsła, „na ślepo”.
-
Kiretaż otwarty – stosuje się przy głębokich kieszonkach przyzębnych (zwykle >5-6 mm) lub gdy potrzebny jest bezpośredni wgląd w pole zabiegowe. Wymaga odchylenia niewielkiego płata dziąsła, co pozwala na precyzyjne oczyszczenie powierzchni korzenia pod kontrolą wzroku.
Szynowanie zębów
Kiedy? Gdy zęby stają się ruchome (rozchwiane) na skutek utraty kości w przebiegu zaawansowanej paradontozy. Szynowanie polega na połączeniu sąsiednich zębów (np. specjalnym włóknem szklanym), co stabilizuje je, poprawia komfort żucia i może przedłużyć ich utrzymanie w jamie ustnej.
Zabiegi płatowe
Kiedy? Gdy choroba przyzębia jest zaawansowana, kieszonki są bardzo głębokie, a standardowy kiretaż (nawet otwarty) nie pozwala na pełne usunięcie zmian zapalnych i ocenę stanu kości.
Konieczne jest wtedy odchylenie większego płata śluzówkowo-okostnowego (dziąsła z okostną), aby uzyskać pełny dostęp do powierzchni korzeni i kości wyrostka zębodołowego w celu ich dokładnego oczyszczenia.
Regeneracja kości (w połączeniu z zabiegami płatowymi)
Kiedy? Gdy podczas zabiegu płatowego stwierdza się znaczną utratę kości wokół zębów, a istnieją warunki do jej odbudowy.
Po dokładnym oczyszczeniu ubytków kostnych można zastosować materiały kościozastępcze lub biomateriały stymulujące, aby wspomóc naturalne procesy regeneracji kości i poprawić podparcie dla zębów.
Sterowana regeneracja tkanek
Kiedy? W ściśle określonych przypadkach zaawansowanej paradontozy, przy obecności specyficznych typów ubytków kostnych (np. pionowych, wewnątrzkościennych), które mają potencjał do regeneracji pełnego aparatu zawieszeniowego zęba (kości, ozębnej, cementu).
Zabieg polega na zastosowaniu specjalnej bariery (membrany), często wraz z materiałem do regeneracji kości, aby ukierunkować proces gojenia i umożliwić odtworzenie utraconych tkanek przyzębia.
Przeszczepienie dziąsła (pokrywanie recesji)
Kiedy? Gdy pacjent ma recesję dziąseł, czyli obnażone szyjki lub powierzchnie korzeni zębów.
Celem jest chirurgiczne pokrycie tych obszarów, najczęściej przy użyciu tkanki pobranej z podniebienia pacjenta. Zabieg wykonuje się, aby zmniejszyć nadwrażliwość zębów, poprawić estetykę („długie zęby”) oraz zapobiec dalszemu postępowi recesji i rozwojowi próchnicy korzenia.
Wybór odpowiedniej metody lub kombinacji metod leczenia zawsze powinien być dokonany przez lekarza periodontologa po dokładnym badaniu klinicznym i radiologicznym.
Artykuł sponsorowany
